Monument 2. Duel 2 tussen de grote tenoren. Met Van der Poel die door alle kenners een trapje hoger werd ingeschat dan Pogacar. We zullen nooit weten hoe het was gelopen zonder zijn verkoudheid na de E3 en zijn (lichte) val en de daaropvolgende achtervolging. Feit was dat we veel meer kregen dan een duel. De 2 kemphanen waren duidelijk de sterksten bergop maar durfden niet met mekaar naar de finish, waardoor de schaduwfavorieten Pedersen en Van Aert er in slaagden om telkens terug te keren. Net zoals met Ganna in Sanremo. Met Stuyven kreeg Pedersen zelfs nog een ploegmaat mee. Heerlijk spannend met wisselende kansen. We zagen een bijzonder aanvallende Pogacar. Vanaf de 2e keer Kwaremont knalde hij helling na helling à bloc op om zijn concurrenten met grotere motoren stelselmatig af te matten. In tegenstelling tot in Sanremo moesten die finaal plooien. Op de derde passage van de Kwaremont moesten ze er finaal af. Zelfs met 4 in de achtervolging verloren ze daarna ook terrein, ondanks de tegenwind in de laatste 8km. De wereldkampioen was de sterkste. Wout miste net het podium en zo de kers op de taart van zijn verrijzenis. Onderweg kwam hij enkel te kort op de steilere hellingen als de Taaien-, de Pater- en de Koppenberg. Op de andere bergen en tussendoor had hij duidelijk veel meer vermogen in de benen dan in de E3. Telkens vocht hij zich koppig en vastberaden terug in koers. Op de laatste keer Kwaremont was hij zelfs de sterkste van de achtervolgers. Dat belooft veel goeds voor volgende zondag, waar er geen (steile) hellingen zijn. Daar zal het voor Pogacar veel moeilijker zijn om zijn concurrenten met meer PK’s af te matten. En bij Van der Poel zijn er mogelijk al paar procentjes af van zijn vormpiek. Daarom zet ik Wout op gelijke hoogte van de 2 heren. Tel daar ook nog een Pedersen, Ganna en Philipsen bij en we krijgen zondag een heerlijke koers. Maar eerst nog de Scheldeprijs woensdag.

98 ploegen hadden gisteren de winnaar in de rangen. Geen enkele haalde echter de top 10. Ook in de stand zijn deze ploegen niet meteen bovenaan te vinden. Met een verzameling (sub)toppers kom je veel verder. Dat had ook Naim Lampe begrepen. Net zoals een reeks andere ploegen had hij de nummers 2 tot 6. Naim kon daar met Ballerini en Garcia Cortina enkele outsiders bij plaatsen. Met zijn ploeg ‘Anderlecht Champion’ (duidelijk enkel koerskenner…) troefde hij Brecht Vandevyver en zijn collega Reinout Delclef af. Met zijn monsterscore neemt hij ook de leiding in de stand. Vichtenaar Dries Demeyer wordt nu tweede, voor Brecht Vandevyver.

Vertrouwen tanken. Dat was het doel voor Wout Van Aert en de zijnen vandaag. Tot op 100m van de finish verliep dat perfect. In de aanloop naar Berg Ter Stene voerde Visma een groots nummer op. Met 5 op kop. Van Baarle laat vanop de 5e plaats het gat vallen. Affini rijdt vol gas tot aan de voet om het trio Van Aert, Benoot en Jorgenson te lanceren. Ze gaan op en over de vluchters. Die moeten allemaal passen, inclusief Joshua Tarling. Eentje kan nog aanklampen: Neilson Powless. Deze veelzijdige Amerikaan won al kleine rittenkoersen, de Classica San Sebastian, maar kan dus ook op kasseien uit de voeten. Hij stond eerder al op het podium van deze koers. Dus geen kleine jongen. Toch beslist Wout om hem mee te nemen tot de finish en tegen hem te sprinten. Ietwat egoïstisch en achteraf duidelijk de foute strategie. Maar anderzijds ook te verdedigen. Een kopman moet dergelijke keuzes durven maken. Kampioenen zijn egoïsten. Wout is doorgaans net veel te weinig egoïst. Dus laten we hem hier niet op afrekenen. En zeg nu zelf, wie had hem deze overwinning niet gegund. Hij moet deze sprint nu zo snel mogelijk vergeten en zich optrekken aan de 184km ervoor. De kaarten liggen nog steeds niet schitterend voor de komende 2 zondagen, maar toch al een heel stuk beter dan na de E3. Hij zal het kopmanschap moeten delen met Jorgenson. Het is jaren geleden dat hij als underdog kon starten in zijn klassiekers. Dat biedt ook nieuwe mogelijkheden. En hoed af voor Powless. Sterk gereden.

9 spelers hadden vertrouwen in de Amerikaan van EF education. Daaronder Davy Vierstraete van het legendarische Blacklist quintet. Hij troeft Christiaan Demets en zijn eigen dochter Bente af.

In de stand komt Matthias Coppens terug op kop, voor Fabrice Laga. Naim Lampe is de nieuwe derde.

Zondag de Vlaamse hoogmis. Pogacar tegen Van der Poel. Pedersen staat trapje lager, maar kan de lachende derde worden. Of krijgen we toch een outsider?

Vorig jaar was het voorjaar van de solo’s. Dit voorjaar lijkt niet te moeten onder doen. Na het exploot van Van der Poel vrijdag was het nu de beurt aan Pedersen. Vrijdag 2e sterkste man in koers. Vandaag met voorsprong de sterkste. Al van in de Moeren was hij op kop aan het sleuren om de groep uit te dunnen. Ongelofelijk over hoeveel cartouches (en vertrouwen) de Deen beschikte vandaag. Al kon het op de plugstreets anders gelopen zijn. Kooij en Philipsen zaten in zijn wiel maar moesten hem door respectievelijk een val en een lekke band laten gaan. Vooral Philipsen leek over de benen te beschikken om op zijn minst lang mee te gaan. Maar bon, met nog 56km te gaan was er nog tijd en vooral volk genoeg om de achtervolging te organiseren. Tot aan de Kemmel moest Alpecin voor Philipsen het werk alleen opknappen. Daar verliest vooral Merlier de koers. Daarna offerde ook Kristoff zijn 2 ploegmaats op. Nochtans niet de minste met Jonas Abrahamsen en Rasmus Tiller. De andere ploegen deden of hun neus bloedde. Soudal Quick-step had voor Merlier (uiteindelijk tweede) nog 3 ploegmaats, maar zette enkel Lampaert in en pas vanaf Ieper. De andere 2 werden gespaard om de sprint aan te trekken. Astana en Decathlon hadden respectievelijk 3 en 4 man bij de achtervolgers, maar hielpen niet mee. Anderzijds in hun geval ook wel begrijpelijk als met Milan en Merlier de twee snelste mannen ter wereld mee zijn. Het zal Pedersen worst wezen. Hij zorgt voor de strafste solo in decennia in Gent-Wevelgem. Voor zover vrijdag nog niet duidelijk: we mogen hem vlak onder (maar niet op gelijke hoogte) zetten met Van der Poel en Pogacar voor de komende 2 zondagen. Een trapje waar we helaas Wout Van Aert niet kunnen zetten.

In onze pronostiek haalt Adrien Fleury uit Geraardsbergen de eerste overwinning binnen voor de Columba Cycling League, de grootste spelersgroep. Hij kon naast de Lidl tandem Pedersen en Milan nog enkele renners in de top tien plaatsen. Nick Van Oost en de mysterieuze Freddy Maerten uit Ingooigem mogen mee op het podium. In de tussenstand neemt Wessel De Nolf uit Beervelde de leiding. Deze sterke klimmer is het levende bewijs dat er voor een goeie ploeg niet altijd een uitgebreide analyse nodig is. Wessel dicteerde mij op fietsstage in Tenerife tijdens het avondeten de namen die hij in zijn ploeg wou. Het ploegje was letterlijk op 5 minuten gemaakt. Geen Excels, geen rekenmachines. Straffe kerel. Matthias Coppens zakt een plaatsje en Fabrice Laga wordt nu 3e.

Wat kon Wout tegen het monster Van der Poel. Dat was de vraag waar vele koersliefhebbers deze morgen mee wakker werden. Wout was 3 weken op Tenerife gaan trainen en zou daar sowieso een boost van krijgen. Maar kon hij zonder koersritme al een topprestatie leveren. Die vraag werd helaas al 80km voor de streep beantwoord toen Pedersen op de Taaienberg aan de boom schudde en enkel Van der Poel en Ganna konden volgen. We hopen dat het aan het koersritme lag, maar de 2 hoogdagen in april komen er toch zeer snel aan… Het toptrio reed snel naar de ontsnapte Casper Pedersen en Aimé Degendt toe en bleven samen tot de Kwaremont. Daar versnelde de Nederlander. Enkel Pedersen leek te kunnen aanklampen. Hij is bij mijn weten de laatste die Van der Poel in een rechtstreeks duel kon kloppen in een klassieker, vorig jaar in Wevelgem. Maar op het vals plat na het Kwaremont plein moest ook hij zijn meerdere erkennen en Mathieu laten rijden. Er waren nog 40km af te leggen, maar de eerste 3 reden solo naar Harelbeke. De verhoudingen waren duidelijk. In de achtergrond zagen we nog een sterke Stuyven en Wellens en een Van Aert die karakter toonde. Van der Poel kwam met een minuut voorsprong binnen en wint zijn 2e E3. Volgende week dan maar als eerste zijn vierde Ronde winnen? Pogacar zal van goeien huize moeten zijn om dat te verhinderen.

In Megavelo is de politie van Ronse terug aan het feest. Dries Demeyer en zijn collega en titelverdediger Matthias Coppens worden 1 & 2. Ze laten Fabrice Laga, winnaar van Sanremo, die in tegenstelling tot hen nummer 3 Ganna in zijn ploeg had. Matthias Coppens springt ook over Nick Vermeersch en wordt de nieuwe leider. Collega Wiel in Wiel bestuurslid Eric Demets wordt derde.

Wat een promotie voor de wielersport vandaag! Het parcours is in geen jaren gewijzigd, maar wat goed is moet je niet veranderen. Laat dat een les zijn voor de organisatoren van de Strade, die hun wedstrijd zo zwaar maken dat enkel klimmers er nog kunnen winnen. Op dat klassieke parcours kregen we echter een nooit gezien wedstrijdverloop. De mooiste Primavera die ondergetekende ooit zag. Nooit eerder werd de koers beslist op de Cipressa. Die werd in een recordtijd opgevlamd door Pogacar en zijn ploegmaats Wellens en Narvaez. Maar wat het nog mooier maakte, de wereldkampioen kreeg er 2 andere titanen niet af. De vorige wereldkampioen, Mathieu Van der Poel, kleefde bij elke versnelling in zijn wiel. Sterker nog, na 4 demarrages van de Sloveen lanceerde hij een counter in de laatste kilometer van de Poggio! Ze kregen mekaar echter niet los. En dan was er nog Filippo Ganna. Met 1m93 en 83kg een kolos, vooral in vergelijking met de Sloveen van 66kg. De werelduurrecordhouder kon de tempoversnellingen niet beantwoorden, maar wat een karakter toonde de Italiaan. Telkens de 2 kemphanen wegsprongen, ging hij in tijdrit modus. Hij at nog liever zijn kader op dan het op te geven. Dat karakter werd beloond toen hij in de straten van Sanremo weer bij zijn 2 metgezellen kwam en voor de zege mocht sprinten. Van der Poel begon de sprint op kop en met zijn fenomenale versnelling sloeg hij een gat dat zijn 2 kompanen niet meer dicht kregen. Deze koers verdiende eigenlijk 3 winnaars.

Fabrice Laga zorgde in onze pronostiek al voor de 2e overwinning voor de ‘DeGhellinckDieHards’. Met zijn ploeg ‘Mangeurs de pavés’ haalde hij het voor Wiel in wiel collega Eric Demets en Staf Van Der Schueren. In de stand neemt Nick Vermeersch de leiding over van Billy Galle. Frans Soete, ondervoorzitter van Wiel in Wiel, wordt nu derde. De familie Vermeersch is nog 2 andere fronten aan het feest. Giselle Vermeersch staat aan de leiding in het vrouwenklassement. En met hun spelersgroep ‘Familie Vermeersch-Paermentier’ gaan ze ook aan de leiding in het groepsklassement. Met amper 9 teams houden ze daar veel grotere groepen achter zich, waaronder ook favoriet ‘Columba Cycling League’ met maar liefst 40 teams.

Vrijdag barst het Vlaamse voorjaar volledig los met de E3 prijs.