Vooraf droomden we van een duel tussen onze ambitieuze debutant Thibau Nys en wereldkampioen Pogacar. Her en der werd zelfs geopperd dat Pogacar de slotklim niet zou afwachten uit vrees voor dit duel. Zover kwam het helaas niet. De hondse weersomstandigheden botten alle explosiviteit af bij onze Belgen Nys en Evenepoel, maar ook bij vele anderen. Niet zo bij het Sloveense fenomeen, al zag hij er wel getekend uit aan de finish. Na de uppercut van zondag in Valkenburg en met het vooruitzicht van Luik komende zondag zou je denken dat hij een beetje recup zou inbouwen. Maar zo zit Pogacar niet in elkaar. Ploeg op kop zetten en knallen maar. Straffe kerel.

Lieselot Viaene won de Waalse Pijl met haar Ardennenploeg, nadat ze in de Amstel al het podium haalde met haar Pogacar ploeg. Mats Masschelein werd twee, voor Bjorn De Winter met zijn ploeg Jean-Marie Waf.

In de stand lijkt Naim Lampe buiten schot voor de eindoverwinning. Verder schuift iedereen een plaatsje op doordat Fabrice zijn kasseiploeg uit de top 10 duikelt. Sabin Van Oost blijft tweede en Brecht Vandevyver neemt opnieuw de derde plaats in. Benieuwd of ze hun podiumplaats zullen kunnen verdedigen. De verschillen zijn klein. Zondag de beslissing in Luik.

We kijken uit naar een nieuw duel Pogacar-Evenepoel, maar ook naar de ontknoping van onze pronostiek. Wie nog kans maakt op de top 10 en/of een overwinning in de nevenklassementen zal met extra spanning de koers volgen.

Met Milaan-Sanremo hadden we de spannendste koers van het jaar en mogelijk van het decennium al gehad. Maar de Amstel gaat er voor mij nog over. Enerzijds subjectief omdat er een Belg bij was, maar anderzijds ook objectief omdat de plotwijzigingen hier nog veel onverwachter waren. Het begon met de ontwapenend naïeve demarrage van Alaphilippe. Zijn laatste kunstje op het hoogste toneel? Zou Pogacar op de Gulperberg op 48km van de finish aangevallen hebben zonder de Fransman? Vermoedelijk had ie gewacht op de Kruisberg. Anderzijds was het bijlange zijn langste solo niet. Toen hij een driekwart minuut nam, dachten we met zijn allen dat het voorbij was. Enkelen waren er al eens in geslaagd om hem te volgen op zijn terrein. Maar hem terug halen eenmaal hij los was? Ik kan het mij alvast niet herinneren. Toen Remco in 2 pogingen weg reed van het selecte groepje achtervolgers (na mooi werk van zijn ploegmaat Van Wilder), leek de 2e plaats het hoogst haalbare. Zelfs toen hij bij Skjelmose kwam, lagen ze nog een halve minuut achter. Toen ze bij de voorlaatste keer Cauberg de Sloveen echter in het vizier kregen, veerde iedereen recht. Het onwaarschijnlijke leek toch te gaan gebeuren. De Sloveen bleek toch een mens! Het duurde nog tot voorbij de Bemelerberg vooraleer de Deen en de Belg de kloof definitief dichtten. Evenepoel probeerde even om er op en erover te gaan. Achteraf gezien heeft hij daar wellicht te veel in zijn kaarten laten kijken. De andere 2, zelfs Pogacar himself, voelden daar dat Remco sterker was en besloten daar om hem de kop op te dringen. Remco werd ietwat overmoedig, probeerde nog wel om de Sloveen de kop op te dringen, maar was er minder vastberaden in dan zijn kompanen. Hij zou het van op kop wel regelen, zoals hij vrijdag deed met Wout. Maar door een slimme schijnbeweging van Pogacar begon hij 50m te vroeg en kwamen zowel Pogacar als de verrassende Skjelmose er nog over. De Deen was de eerste die achter Pogacar ging, deed zijn werk in de achtervolging met Remco en nam nog tweemaal over van Remco toen Pogacar weigerde. Wat zou het gegeven hebben zonder die vroege val van Remco? Volgens hemzelf was ie dan gewonnen. Wij Vlamingen vinden zo’n uitspraken arrogant, maar moeten we dergelijk zelfvertrouwen niet bewonderen? Zou het zelfs niet goed zijn mocht onze Wout dat iets meer in zich hebben? Bescheiden maar hardnekkige Wout sluit zijn voorjaar af met een prachtige vierde plaats. En eerste in de categorie zwaargewichten 😉 Een voorjaar zonder climax, maar op een constant hoog niveau met 5 top 5 plaatsen. Die topoverwinningen komen terug, maar niet noodzakelijk in de monumenten.

In Megavelo was Thomas Soete, notoir rittenkaper, aan het feest. Zo won hij eerder dit seizoen al Kuurne. Marc De Middeleer en Lieselot Viaene worden 2e en 3e. In de stand loopt Naim Lampe zoals verwacht verder uit. Sabin Van Oost springt nu ook over Fabrice zijn kasseiploeg. Naim kan al beginnen dromen van een mooie reisbestemming. De reischeque lonkt. De strijd om het podium en de top 10 is dan een stuk spannender.

De Brabantse Pijl kreeg een gedroomde finale. Remco Evenepoel maakte zijn comeback na zijn aanrijding met de postbode in het najaar. Hij was meteen op topniveau. Hij reed samen met Wout, onze andere inlandse topper, het volledige peloton in de vernieling. Dat was voor beiden op zich al een kleine overwinning. Uiteraard waren de grote 2 er niet, maar met Pidcock, Powless, Morgado en co stonden er toch geen sukkelaars aan de start. De verstandhouding tussen onze 2 toppers was uiterst goed. Tijdens de laatste beklimming schoten ze zowaar zelfs in de lach toen ze naar mekaar keken. Ze hadden samen iedereen naar huis gereden. Het verschil zat hem vooral in het simpele feit dat Wout minder uit de wind zit bij de kleine generaal dan omgekeerd. Waardoor Wout meer afgemat aan de finish kwam en zijn sprint er (opnieuw) niet uit kwam. Remco haalde het van op de kop. Wat een comeback. Je eerste wedstrijd in maanden met overwicht winnen, dan heb je keihard gewerkt op je eentje. Straffe kerel. Vandaag en vooral zondag mag hij meteen een duel aangaan op het volgende level. We kijken er vol spanning naar uit. En Wout, die blijft de ereplaatsen opstapelen dit voorjaar. Onontbeerlijk in onze Megavelo ploegen. Behalve in Waregem werd hij ook telkens enkel voorgegaan door (ex)-wereldkampioenen, geen schande. Enkel de explosiviteit ontbreekt. In tegenstelling tot mijn vorige verslag ben ik daar alweer iets hoopvoller over. Dat kan niet volledig weg zijn, kijk maar nog eens terug naar zijn magistrale counter op Van der Poel op de Spelen vorig jaar. Pedersen, Evenepoel en de rest van het peloton stonden niet meer op beeld. Onze hoop gaat dit voorjaar telkens over in ontgoocheling, maar we moeten met zijn allen wat meer geduld en respect tonen tov onze kampioen. Tenslotte verloor hij vorig jaar bijna het hele seizoen met 2 zware revalidaties. Net als zijn nederlagen dit jaar, draagt Wout deze tegenslagen zeer waardig. Bij hem hoor je niet dat hij diep heeft gezeten, aan stoppen heeft gedacht en van geloof is veranderd. Maar nu ben ik misschien wat te negatief tov onze andere kampioen 😉 Hij komt er wel weer. Vandaag alvast een nieuwe kans.

In Megavelo won Frank De Grauwe met een 100% Belgische ploeg de sprint tegen Wouter Dhaenens (een ploeg zonder Evenepoel!) en Steven Pauwels van Delta Solutions. In het klassement is Naim Lampe terug over Fabrice Laga gesprongen. Ditmaal definitief want dit is Fabrice zijn kasseiploeg. Het straffe is dat zijn klassementsploeg het ook zeer goed doet op een 5e plaats. Voor Naim begint het er dus zeer goed uit te zien. Sabin Van Oost blijft derde. Maar traditioneel komen ook nog een aantal ploegen uit de achtergrond opzetten. Daar springt White House Design in het oog met een voorlopige 7e plaats. Het wordt nog een bijzonder spannende laatste week voor velen.

In de aanloop naar Roubaix probeerden we met zijn allen argumenten te vinden waarom Van der Poel niet de enige vijfsterren favoriet was. Hij was toch ziek geweest en was in de Ronde niet top? Er was uiteraard Pogacar, indrukwekkende winnaar in de Ronde. Maar ook Pedersen, Ganna en vooral Van Aert gingen in Roubaix stukken beter voor de dag komen omdat de steile hellingen ontbraken en het dus meer op het absolute vermogen aan zou komen. Alle 3 kenden ze pech. Ganna en Van Aert moesten door een lekke band en een valpartij al zeer vroeg achtervolgen en verspilden daarbij al kostbare krachten. Pedersen reed in de finale lek. Maar los van die pech, is de eindbalans toch dat het voor deze stervelingen een ongelijke strijd is tegen de twee godenkinderen. Pogacar maakte zijn profdebuut in Roubaix. Hij mist de ervaring om slechte kasseien op hoge snelheid te nemen, maar was als lichtgewicht ook in het nadeel. Toch reed hij het volledige peloton in de vernieling. Tot hij net als in de Strade een bocht te snel wou nemen. Daar kon hij zijn fout nog recht zetten omdat het andere godenkind er niet was. Gisteren werd deze fout genadeloos afgestraft. En Van Aert? Die zat in het bos van Wallers uitstekend gepositioneerd in het wiel van Pogacar, maar werd daar positie na positie uit weggedrumd. Waardoor hij finaal niet mee was met de kopgroep toen Van der Poel na het bos het peloton bombardeerde. Het mag duidelijk zijn dat deze Van Aert zowel in de sprint als in de inspanningen van enkele minuten de power ontbreekt om met de wereldtop mee te kunnen. En als we eerlijk zijn: ook met het niveau eronder. Het siert hem dat hij net als vorige week koppig blijft verder strijden. Zijn uithouding is dus wel top. Een deel van de verklaring is dat hij bijna het volledige seizoen miste vorig  jaar door zijn 2 zware valpartijen. Maar het wordt duidelijk dat hij zich niet enkel mag blijven focussen op de 2 topklassiekers. Hij zal zijn focus wat moeten spreiden, maar tegelijk ook een keuze maken tussen eendagskoersen en rittenkoersen. Zijn huidige sterkte is dat hij niet kapot gaat. Niet in lange eendagskoersen, maar ook niet dag na dag in rittenkoersen. Voor dit jaar kan hij met die kwaliteit uitblinken in de Giro. Maar als hij de komende jaren nog iets wil betekenen in eendagskoersen, zal er toch sterk op die korte inspanningen moeten gewerkt worden. Wat niet evident is voor een 30 plusser. Ik vrees dat hij op dat gebied wel voor een belangrijke keuze staat, want beiden combineren lijkt een brug te ver. Zelfs Van der Poel slaagt daar niet in. Dat is enkel voor Pogacar weg gelegd.

Fabrice Laga immiteerde in de pronostiek het huzarenstuk van Van der Poel. Met dezelfde ploeg ‘Mangeurs de pavés’ zowel Sanremo als Roubaix winnen. Een straffe prestatie. Hij klopt White House Design, notoir lid van The Blacklist, alsook onze designer voor de Nacht van de Koers, en Kristof Walraet. Fabrice neemt ook de eerste plaats over van Naim Lampe. Als je ziet dat deze ploeg na de Strade nog 421e stond, weet je dat je nooit moet wanhopen, althans niet bij een slechte start. Sabin Van Oost wordt 3e.

Na de kasseiklassiekers geef ik ook een laatste tussenstand mee in de nevenklassementen:

• Bij de spelersgroepen heeft ‘Renaix les Bains‘ uit Ronse de leiding genomen. De rittenkapers van DeGhellinckDieHards uit Oudenaarde en WTC Campus Impuls uit Gent volgen op korte afstand. Daar is de beslissing absoluut nog niet gevallen wie met zijn spelersgroep 5 happy tickets (ticket + drankkaart) en vooral eeuwige roem wint.
• Ook bij de Vichtenaars ligt Dries Demeyer, leading man van Renaix les Bains in pole position
• Bij de vrouwen ligt ex-winnares Stephanie Himpe op kop
• Bij de jongeren staat mijn zoon Briek Maes eerste

Ook de winnaars van de nevenklassementen mogen op de Nacht hun prijzen komen afhalen.

In Schoten pretenderen ze het officieuze sprint WK te organiseren. Aan de start geen Milan, maar voor de rest wel een mooie reeks topsprinters. Het was vooral uitkijken naar het duel tussen de 2 Belgische toppers en ex-ploegmaats Merlier en Philipsen. Vooraf stond Merlier met een extra ster achter zijn naam en dat bleek niet ongegrond. De finale werd ontsierd door een val vooraan het peloton, maar de 2 protagonisten ontsnapten er aan. Merlier bleef zeer lang achteraan het peloton, maar in de laatste kilometer piloteerde Tiegemnaar Bert Van Lerberghe hem naar voor met een perfect getimede versnelling. Klasse. Philipsen ging daarna de sprint aan maar Merlier kwam er nog keizerlijk over en won met ruim een fietslengte verschil. De Italiaan Moschetti werd derde, voor Milan Fretin, ons meest recente sprinttalent.

In de pronostiek was het uiteraard aan de sprintersploegen. Daarin was het WPVK duo Koen Heindryckx en Staf Van der Schueren aan het feest. Joachim Calewaert mocht als 2e mee op het podium.

In de stand weinig verschuivingen. Naim Lampe blijft aan de leiding. Enkel Sabin Van Oost maakt dankzij Merlier een mooie sprong naar de 5e plaats.

Zondag dus Roubaix, waar de 2 topsprinters zich willen meten met de klassieke renners. Laat ons hopen dat Van Aert de positieve lijn kan doortrekken en zijn eerste kassei kan scoren. Als alles mee zit, moeten Pogacar, Van der Poel en co te kloppen zijn.