Beste koersliefhebbers,

we hebben er jaren naar uitgekeken. Punchers die middels een splijtende demarrage op de Poggio het peloton voorblijven in Sanremo. Wie anders dan Peter Sagan zorgde voor dit huzarenstukje. Met een krachtexplosie liet hij het hele peleton ter plekke. Colbrelli en Degenkolb zaten in het wiel maar moesten passen. Enkel Kwiatkowski (met bijzonder veel moeite) en Alaphilippe (twee jaar jonger dan zijn Oost-Europese vluchtgenoten en wat een klasbak) konden aanpikken. Greg beweerde mee te kunnen maar zat spijtig genoeg te ver. In de sprint begon Sagan op kop. Niet onmogelijk, maar hij begon te vroeg en Michal kwam er nog over. Nu al wordt duidelijk dat wie Megavelo wil winnen best de Pool in de ploeg heeft. Ook al rijdt hij geen Vlaamse klassiekers meer. Kristoff won enkele seconden later nog de sprint van het peloton voor favoriet Gaviria.

Pieter Marius had behalve Alaphilippe de volledige top 5 en wint afgetekend met zijn ploeg zonder Belgen. Fabrice Laga en Steven Van Acker lopen weg met de rest van het prijzengeld.

In de stand valt leider Pieter Coppens terug naar plaats 32 en wordt afgelost door Gill Vandenbroucke met zijn ploeg zonder Sagan maar mét Greg, Démare en Kwiatkowski. Charly Bettens, ex-speler van bekerwinnaar Zulte-Waregem, wordt tweede, voor Kristof Walraet uit Brakel.

Woensdag Dwars door Vlaanderen. Vanaf nu minstens twee maal koers per week.

De Strade Bianche heeft zijn status van topkoers gisteren terug alle eer aangedaan. In een natte moddereditie werd de koers op 50km van de aankomst al opengebroken door een zeer gemotiveerde Tim Wellens. Zijn aanval werd onmiddellijk beantwoord door Greg, Kwiatkowski, Stybar en de verrassende Luke Durbridge. Een naam om te onthouden trouwens want ook al twaalfde in Kuurne. Later kwamen nog renners aansluiten waaronder Benoot en Stuyven, die echter later door pech werd uitgeschakeld. Sagan moest opgeven door ziekte en Vanmarcke werd uitgeschakeld door drievoudige pech. Kwiatkowski achtte op 18km van het einde zijn moment gekomen op een zware klim en liet iedereen achter. Dichtste achtervolgers waren Wellens, Stybar en Van Avermaet. Ondanks een goeie samenwerking kregen ze het gat niet meer dicht. Kwiatkowski wint ruim verdiend. In de achtergrond ontdeden de Belgen zich nog van Stybar en mochten dus mee op het podium met de ex-wereldkampioen.

Niemand onder ons had de eerste 4 gespeeld, waardoor het voor de ritoverwinning nipt was. Stefaan Lernout wint de Strade net als in 2015, toen hij zelfs ter plekke de koers gaan volgen was. Mogelijks dit jaar ook Stefaan? Stijn Vandenberghe kreeg het gat niet toe met zijn ploeg ‘Rita Gattoe’ en Pieter Schietgat werd derde. Ook zij delen dus in het prijzengeld.

In het klassement zijn er zware verschuivingen. Pieter Coppens, nummer 3 van de eindstand vorig jaar, neemt de leiding over van Julie Gabriël, die naar plaats 3 terugvalt. Collega Geoffrey Crombez maakt een mooie sprong naar plaats 2. Blijkbaar heeft zijn collega David geen gevoel voor humor.

De volgende koers is pas over 2 weken met Milaan-Sanremo.

Als het openingsweekend een voorbode is voor de rest van het voorjaar, dan hebben we een spetterend jaar voor de boeg. Zowel zaterdag als zondag ging een elitegroep met topfavorieten met een kleine voorsprong naar de aankomst en sprintte mano a mano voor de zege. Vooral zaterdag bleven we echter met grote vragen achter. Wat als Degenkolb erbij was geweest? Wat als Stuyven en Theuns door de jury niet waren verplicht om op de kasseien te rijden waar de 3 koplopers ernaast mochten rijden? Wat als Kristoff, Benoot en vooral Boonen niet waren gevallen? Hadden ze Sagan kunnen volgen? Benoot heeft zondag de vraag beantwoord. Boonen heeft ze enkel nog groter gemaakt door niet te starten. Maar er waren genoeg landgenoten om ons aan op te trekken. Vooreerst uiteraard Greg die de Slovaak droog uit de wielen spurtte zaterdag. Sep Vanmarcke die zaterdag als enige mee kon met de wereld- en olympisch kampioen. Naesen die tweemaal top tien rijdt. Stuyven die ijzersterk was gisteren. Was ie attent genoeg geweest om de sprint in Sagan zijn wiel te starten, dan maakte hij een zeer goede kans. Benoot dus die zondag op de afspraak was. Philippe Gilbert, minder zichtbaar, maar kwam zaterdag van ver terug. Outsider voor 2 april. Maar de man van het weekend is uiteraard Peter Sagan. Twee dagen op rij de sterkste in koers. En dat vlak na een hoogtestage. Normaal gezien moet zijn vorm dus nog stijgen. Maar april is toch nog eventjes, dus wie zegt dat hij niet te vroeg in vorm is. Remember Cancellara vorig jaar.

Julie Gabriel heeft net als 87 andere ploegen Sagan als kopman, maar kon daar Greg én Sep naast zetten. Genoeg voor een ruime dagoverwinning op zaterdag, zou je dan denken. Toch was het nog nipt tov Marthe Van Lierde en Jeroen Buyck. Twee vrouwen op het podium dus!

Zondag won Marc De Middeleer uit Michelbeke in de Vlaamse Ardennen, voor Maarten De Boe en Jochen Deweer.

In de stand zijn de dagwinnaars Julie en Marc respectievelijk één en twee. Marthe is voorlopig derde.

Proficiat aan de eerste dagwinnaars!

Zaterdag is er de Strade Bianchi. Helaas niet op Sporza maar op Eurosport, tenzij er in extremis nog een akkoord uit de bus komt vallen.

PS: wilt u graag reageren op mijn allesbehalve objectieve verslag of heeft u een interessante opmerking voor uw medespelers of wilt u voor de komende wedstrijd uw visie uitleggen, plaats dan gerust een reactie via de link hieronder!