Vorige vrijdag op ons jaarlijkse Megavelo café werden de prijzen uitgereikt van ons pronostiek seizoen. Het werd een gezellige avond. Eindwinnaar Dieter Van Lierde verbroederde met Norbert Deloof, die in laatste instantie nog van plaats 1 naar 4 viel. Staf Van der Schueren deed hen uit de doeken dat zonder de val van Pogacar de cheque voor hem was geweest. Geert Limpens genoot van zijn podiumplaats. In de tombola was er onder andere een gesigneerd truitje van Sep Vanmarcke te winnen, begeleid door een persoonlijk filmpje van Sep vanuit Luxemburg. Maar het was vooral onze special guest Jo Planckaert die de show stal. De goedlachse Oost-Vlaming kon met zijn sappige verhalen iedereen boeien, zowel vooraan in de micro als aan de bar. Onze koersbiertjes Ouwen Duiker en Buysse bier vielen goed in de smaak. De Nachtlichtjes konden een opbrengst noteren van boven de €500 tvv Kom op tegen Kanker.
Alle foto’s zijn te vinden op onze website
Intussen is ook al het prijzengeld van de pronostiek gestort aan de 42 verschillende winnaars. Proficiat en ook aan alle andere spelers bedankt en hopelijk tot volgend jaar
Iedereen keek uit naar het duel tussen Pogacar en Evenepoel. Het is zoeken naar wie de Sloveen dit jaar kon kloppen. Van der Poel deed het in Sanremo en Van Aert in Harelbeke. Pogacar reed een bovenaards voorjaar met de Ronde, de Waalse Pijl en de Amstel. Onze Remco was echter niet onder de indruk. Velen verwijten hem een te groot ego, maar daar tegenover staat een ongelofelijk zelfvertrouwen. Gezien zijn gebrek aan wedstrijdritme kon hij makkelijk de favorietenrol aan Pogacar gelaten hebben, maar daar had hij geen zin in. Hij name de handschoen vol vertrouwen op. Dat het duel er uiteindelijk niet kwam, is natuurlijk doodjammer. Maar Soudal Quick-step bleef bij zijn plan, ook na de opgave van de grote opponent. Op een dikke 100km van de finish namen ze de koers vol in handen. Toch een serieus risico, maar de ploeg steeg net als zijn kopman boven zichzelf uit. Serry en Vervaeke reden een dijk van een wedstrijd. Ze brachten Remco tot aan de Redoute. Van Wilder reed zo hard op kop dat er nog maar een handvol renners overbleef toen Evenepoel zijn voorspelde demarrage plaatste. Pidcock deed wat hij in de Amstel ook deed. De beste man in koers volgen maar daarbij zijn motor opblazen. Hij werd op een stuk vals plat los uit de wielen gereden. Het straffe is dat hij dan nog tweede werd, na een ontketende Evenepoel, die zichzelf opvolgt in de wereldkampioenentrui. Kan het nog mooier? Ja, we duimen dat hij binnen enkele weken Milaan binnen rijdt met de roze trui in plaats van de regenboogtrui. Zijn conditie en die zijn ploegmaats zitten alvast op schema. Laat die andere Sloveen maar komen.
Free Claerbout pikte in Luik zijn jaarlijkse dagoverwinning mee, voor Kristof Desmedt, Megavelo speler sinds 1996, en zijn studiegenoot Ignace Devreese.
In het klassement kregen we de spannendste ontknoping ooit. De eerste 7 in de eindstand eindigen binnen de 100 punten. Bovendien werd die top 7 op de valreep nog grondig door mekaar geschud. Du jamais vu! We hebben te doen met Norbert Deloof. Hij was na de Ronde aan de leiding gekomen, maar ziet die leidersplaats en zelfs het podium finaal nog uit handen glippen. Geert Limpens eindigt ex aequo met Norbert op de derde plaats. Ze worden op de valreep nog ingehaald door Harry Vervaeke uit Waregem en Dieter Van Lierde uit Kluisbergen. Dieter won ook al de editie 2015 en is nu samen met Cobe Lapierre de enige die 2 eindoverwinningen op het palmares heeft. Zijn overwinning was niet gestolen want hij staat al van de 2e koersdag in de top 10. Zijn ploeg steunt vooral op Van der Poel, Laporte, Pidcock en Benoot. Dus geen Pogacar en geen Van Aert. Ik had voor het seizoen aangegeven dat die 2 te duur waren en dat je zonder hen een veel hogere score kon halen. Maar de moeilijkheid zit er dan in om naast Van der Poel de juiste mannen te spelen van het tweede prijsniveau. Geen Girmay, Teuns of De Lie, maar wel een Laporte, Pedersen, Philipsen, … De eerste ploeg met Van Aert is Geert Limpens op plaats 3. De eerste met Pogacar is Staf Van der Schueren op plaats 11. Al moet het gezegd dat Staf bij een overwinning van Pogacar waarschijnlijk de eindoverwinning had binnen gehaald.
Zo zit het Megavelo seizoen er op. Het prijzengeld zal volgende week worden gestort aan de top 10 en 42 ploegen die een dagpodium haalden. Dit op het rekeningnummer waarmee ingeschreven werd. Maar eerst hebben we nog het Megavelo café waar Dieter zijn cheque twv €444 zal overhandigd krijgen door een Vlaams wielericoon. En waar iedereen bij een lekker koersbiertje kan uitleggen waar hij/zij dit jaar niet won. En dit allemaal ten voordele van Kom op tegen Kanker via vzw De Nachtlichtjes. Ik hoop jullie dan ook allen te verwelkomen vrijdag in Vichte! Zij die er niet kunnen bij zijn, bedank ik graag nu al voor de deelname!
Hebben we het dit seizoen al over Pogacar gehad? Hooguit 5 renners geloofden er in dat ze de Sloveen konden kloppen op de muur van Huy. Louis Vervaeke, één van de luitenanten van Remco, had dan ook gelijk toen hij zei dat hij meer vluchtgezellen had verwacht. Waarom rijden die 170 andere renners dan eigenlijk nog mee, als ze niet eens proberen om de Sloveen te verrassen door te anticiperen. Uiteindelijk was dat in de Ronde bijna gelukt. Niet dus, ook Vervaeke moest uiteindelijk plooien onder de druk van het peloton. Op de muur zelf had niemand een antwoord op de versnelling van Tadej. Na de Ronde en de Amstel nu ook de Waalse Pijl op het palmares. Skjelmose was de beste van de rest.
Lieselot Viaene had beide heerschappen in haar ploeg en dat levert haar de overwinning op. De 2e voor de WPVK veteranen. Roel Masschelein en Geert Heynssens stranden op een banddikte.
In de stand loopt de leider Norbert Deloof zowaar terug uit op Geert Limpens en Arne Lapierre doordat Benoot voor Pidcock eindigt. Als dat zondag terug het geval is, dan zal Norbert het wellicht halen. Tenzij Kwiatkowski of Alaphilippe twee weken na Pasen toch nog verrijzen. Intussen komen enkele ploegen met Pogacar heel sterk opzetten. Met name Staf Van Der Schueren en Karel Vanovervelt maken reuzensprongen naar voren. Bij een nieuwe overwinning van Pogacar maken zij ook nog kans, zeker voor het podium. Jaren geleden dat het voor de eindoverwinning nog zo spannend was. Ik stel voor dat alle kanshebbers alvast hun ticket reserveren voor de prijsuitreiking op het Megavelo café! Zo zal iedereen zondag wel voor zijn renners supporteren, maar laat ons allemaal duimen dat we een mooi duel krijgen tussen onze Remco en Tadej zondag! Grappig weetje nog bij wijze van uitsmijter: Norbert kan voor een unicum te zorgen door zowel de eerste als de laatste plaats te bezetten met zijn toepasselijke ploegnamen, respectievelijk ‘t groot en ‘t klein verzet. Faut le faire!
Thomas Pidcock en Tadej Pogacar waren bij de start getipt als grote favorieten. De winnaar van de Strade Bianche geloofde ook duidelijk in zijn kansen tegen de Tour- en Rondewinnaar. Hij kon de Sloveen ook het langst volgen, maar blies daarbij zijn motor op. De Ierse revelatie Ben Healy, net ervoor gelost, haalde de Brit bij en liet hem even later zelfs achter. Even leek het er zelfs op dat hij het gat op Pogacar kon dichten want hij verkleinde zijn achterstand van 30 tot 20 seconden. Koersdirecteur Leo Van Vliet wou duidelijk ook graag de Tourwinnaar op zijn palmares. Hij haalde met de directiewagen Pogacar tergend traag in en ging dan doodleuk 10 meter voor hem rijden. De voorsprong van de Sloveen steeg prompt terug tot 30 seconden. Een smet op zijn overwinning, maar vooral op de reputatie van de enige Nederlandse topkoers. Desalniettemin had Pogacar het zonder dit incident waarschijnlijk ook wel gehaald. Solo of in de sprint. Want de Sloveen lijkt dit jaar overal te winnen waar hij wil. Losse ritten niet mee gerekend, konden enkel Van Aert (in de E3) en Van der Poel (in Sanremo) de guitige Sloveen kloppen. Benieuwd of Remco zichzelf zondag aan dit lijstje kan toevoegen.
Mattijs Leenknegt, regisseur van de Nacht van de Koers, had zijn ploegje Tadeej Tadaa rond de Sloveen gebouwd. Eddy Staelens en Urson Vermeersch mochten mee op het podium.
In de stand blijft Norbert Deloof aan de leiding, maar Geert Limpens en Arne Lapierre zitten hem op de hielen. Als Pidcock de komende 2 wedstrijden nog een mooie ereplaats rijdt, zal Geert Norbert nog voorbijrijden vlak voor de finish. Ook uit de achtervolgende kopgroep zitten nog enkele mannen klaar met een eindsprint. Het wordt nog spannend.
De Hel blijft vervloekt voor Wout, althans volgens hemzelf. Het zag er nochtans uitstekend uit voor hem tot 15km van de aankomst. Hij had wel van fiets moeten wisselen kort voor het Bos, maar kon zeer snel weer aansluiten en trok meteen hard door op Haveluy, de laatste strook voor Wallers. Eerste beslissende moment op zijn initiatief. Op 102km van de aankomst al vormde zich onder zijn impuls al de beslissende kopgroep met uiteraard Van der Poel, maar ook zijn luitenant Laporte, de verrassende Degenkolb en Küng. Schaduwfavorieten Ganna en Pedersen misten de boot en verliezen daar al hun koers. Ze kunnen na een intense achtervolging wel nog aansluiten, maar verschieten een zware cartouche en brengen bovendien met Vermeersch en Philipsen 2 ploegmaats van Van der Poel mee voorin. In het Bos verliest Wout helaas Van Baarle door een val en vooral Laporte door een lekke band. Wie weet hadden die na de lekke band van Wout nog het tij kunnen keren. Intussen probeerde Mathieu tot 4x toe alleen weg te geraken. Na Mons-en-Pévèle komt hij zo alleen met Wout voorop, maar die speelde het tactisch en liet de rest terugkeren. Op Carrefour de l’Arbre kwam Degenkolb ten val na een botsing met VDP. Dat was het sein voor Van Aert om er snoeihard vandoor te gaan. Zo hard dat hij vermoedelijk één van de putten vlak voor de bocht niet kon ontwijken en lek reed. Té enthousiast, volgens ex-winnaar Gilbert. Op die manier zorgde Wout ook zelf voor het tweede en meteen erna het derde beslissende moment in de koers. Doodjammer, want er zat een prachtig duel aan te komen met Van der Poel. Op de stroken van Gruson of Hem gingen ze mekaar niet meer gelost hebben. Van der Poel is, zeker voor een Nederlander, zeer geliefd hier en zijn overwinning was allesbehalve gestolen, maar toch bleef Vlaanderen met een anticlimax gevoel. Van der Poel wint dit seizoen na Milaan-Sanremo ook Parijs-Roubaix voor de eerste keer. Wout moet hier nog minstens een jaar langer op wachten. Met twee derde en één vierde plaats in de 3 monumenten en winst in de E3 kan je nooit van een mislukt voorjaar spreken, maar de kers ontbreekt helaas. Ook voor Jumbo. Ze halen 5 op 5 in de eerste kasseikoersen, maar in de laatste 2, de Monumenten, lukt het net niet. Volgend jaar beter. Tenslotte is Wout nog altijd maar 28 jaar, dus er komen nog minstens een half dozijn kansen.
Jari Vanherweghe is de enige die het volledige podium in zijn ploeg ‘Voile Fernangs’ had opgenomen, maar dat volstond niet voor een podiumplaats. De overwinning gaat naar Ivo Goderis, van het DUST team van Daikin. Peter Dheygere wordt derde. Norbert Deloof, de leider, kaapt de tweede plaats weg en doet uiteraard een schitterende zaak in het klassement. Hij demarreert weg van Geert Limpens, die wel tweede blijft. Arne Lapierre schuift op naar plaats 3. Met deze 3 leiders gaan we het 3e en laatste luik van Megavelo met de klimklassiekers in.
